B.O.K. - In Girum Imus Nocte tekst piosenki (lyrics)
[B.O.K. - In Girum Imus Nocte tekst piosenki lyrics]
W gruncie rzeczy w średnich latach swego
Życia już niewielu ludzi wie
W jaki sposób doszli do tego
Czym są do swych przyjemności
Światopoglądów, żądz, usposobienia
Charakteru, zawodu
I sukcesów, ale czują, że niewiele
Da się już zmienić można nawet
Twierdzić, że zostali oszukani
Bo nie da się nigdzie odnaleźć dostatecznej
Przyczyny, że wszystko musiało się stać tak
Jak się stało mogło bowiem również
Stać się inaczej
Mogło? Wydarzenia rzadko kiedy
Zostały spowodowane przez nich samych
Najczęściej były uzależnione od
Przeróżnych okoliczności i
Niejako zaskoczyły ich w danym momencie
Za młodu życie roztaczało się przed
Nimi jak rozpoczęty dopiero poranek, pod
Każdym względem pełen możliwości i luk
Ale w południe zjawia się
Coś, co rości sobie prawo
Stać się ich życiem
A jeszcze o wiele dziwniejsze jest to
Że większość ludzi wcale tego nie
Zauważa przydarza im się
To, co muchom z lepem coś
Ich zatrzymało i owinęło stopniowo
Aż w końcu
Leżą zagrzebani pod grubą powłoką
Która wcale nie przypomina ich pierwotnej
Formy od tego czasu wspominają tylko
Niewyraźnie o swojej młodości
Kiedy była w nich
Jeszcze jakaś siła sprzeciwu teraz inna siła
Szarpie się w nich i brzęczy
Nie chcąc stać w miejscu i
Wytwarzając całą burzę daremnych ruchów
Aby uciec
Życia już niewielu ludzi wie
W jaki sposób doszli do tego
Czym są do swych przyjemności
Światopoglądów, żądz, usposobienia
Charakteru, zawodu
I sukcesów, ale czują, że niewiele
Da się już zmienić można nawet
Twierdzić, że zostali oszukani
Bo nie da się nigdzie odnaleźć dostatecznej
Przyczyny, że wszystko musiało się stać tak
Jak się stało mogło bowiem również
Stać się inaczej
Mogło? Wydarzenia rzadko kiedy
Zostały spowodowane przez nich samych
Najczęściej były uzależnione od
Przeróżnych okoliczności i
Niejako zaskoczyły ich w danym momencie
Za młodu życie roztaczało się przed
Nimi jak rozpoczęty dopiero poranek, pod
Każdym względem pełen możliwości i luk
Ale w południe zjawia się
Coś, co rości sobie prawo
Stać się ich życiem
A jeszcze o wiele dziwniejsze jest to
Że większość ludzi wcale tego nie
Zauważa przydarza im się
To, co muchom z lepem coś
Ich zatrzymało i owinęło stopniowo
Aż w końcu
Leżą zagrzebani pod grubą powłoką
Która wcale nie przypomina ich pierwotnej
Formy od tego czasu wspominają tylko
Niewyraźnie o swojej młodości
Kiedy była w nich
Jeszcze jakaś siła sprzeciwu teraz inna siła
Szarpie się w nich i brzęczy
Nie chcąc stać w miejscu i
Wytwarzając całą burzę daremnych ruchów
Aby uciec