Piekielny, R-Ice - Dzieci Niczyje tekst piosenki (lyrics)
[Piekielny, R-Ice - Dzieci Niczyje tekst piosenki lyrics]
Są takie dni kiedy mijam ich co chwilę
Znają ten syf, zanurzeni w nim po szyję
Pragną, by być kimś, kto żyje ponad wszystko
Ale kradną, by żyć, pierdolona rzeczywistość
Zniszczone ego, żaden nie wie co z nim będzie
A jeden za drugiego oddałby nie tylko rękę
Ponoć nie ma nic lepszego
Niż obecność bliskich obok
Ale co w tym dobrego kiedy giną razem z tobą
W świecie liter jeździsz betą
Ziom i pracujesz przy biurku
A ich szefem jest ten beton na podwórku
I nikt nie powie, by któryś na jutro czekał
Choć przecież żyją po to
By nie musieć już uciekać
Dorywcza praca, jeśli któryś ma szczęście
To może czasem wracać do
Reszty czując coś więcej
Niż pieprzoną kurewską bezsilność
Jak wytłumaczyć dzieciom
Dlaczego ciągle im zimno
Na tych ulicach żyją dzieci niczyje
Nauczone, że ich sprzeciw zabije
Czasem cały świat na łeb leci, na szyję
Niewielu z nich dziś się cieszy, że żyje
Na tych ulicach żyją dzieci niczyje
Nauczone, że ich sprzeciw zabije
Czasem cały świat na łeb leci, na szyję
Niewielu z nich dziś się cieszy, że żyje
Mijając ich sam nie wiesz jak się zachować
Ale patrzysz na każdego jakby
Co najmniej mordował
Bo to wstyd żyć bez dachu nad głową
Ale nie zrobisz nic
Żyjesz w strachu przed sobą
Dzieci niczyje, synowie ulic przykre
I nastoletnie córki powkręcane w seksbiznes
Nie chcą znać Boga, bo za wiele im obiecał
Mają swoich sponsorów i ich loga na plecach
Kurwa, to tylko problem odwieczny
Że co trzeci człowiek czuje się bezużyteczny
Co piąty taki jest
W środku pusty jak wydmuszka
Cały sens istnienia to hajs
Zgarnięty na puszkach ulice płaczą ich łzami
Oni nic nie znaczą a są tacy sami
Jak my, nie mieli tylko tyle szczęścia
My nie musimy żebrać i mamy gdzie mieszkać
Na tych ulicach żyją dzieci niczyje
Nauczone, że ich sprzeciw zabije
Czasem cały świat na łeb leci, na szyję
Niewielu z nich dziś się cieszy, że żyje
Na tych ulicach żyją dzieci niczyje
Nauczone, że ich sprzeciw zabije
Czasem cały świat na łeb leci, na szyję
Niewielu z nich dziś się cieszy, że żyje
Znają ten syf, zanurzeni w nim po szyję
Pragną, by być kimś, kto żyje ponad wszystko
Ale kradną, by żyć, pierdolona rzeczywistość
Zniszczone ego, żaden nie wie co z nim będzie
A jeden za drugiego oddałby nie tylko rękę
Ponoć nie ma nic lepszego
Niż obecność bliskich obok
Ale co w tym dobrego kiedy giną razem z tobą
W świecie liter jeździsz betą
Ziom i pracujesz przy biurku
A ich szefem jest ten beton na podwórku
I nikt nie powie, by któryś na jutro czekał
Choć przecież żyją po to
By nie musieć już uciekać
Dorywcza praca, jeśli któryś ma szczęście
To może czasem wracać do
Reszty czując coś więcej
Niż pieprzoną kurewską bezsilność
Jak wytłumaczyć dzieciom
Dlaczego ciągle im zimno
Na tych ulicach żyją dzieci niczyje
Nauczone, że ich sprzeciw zabije
Czasem cały świat na łeb leci, na szyję
Niewielu z nich dziś się cieszy, że żyje
Na tych ulicach żyją dzieci niczyje
Nauczone, że ich sprzeciw zabije
Czasem cały świat na łeb leci, na szyję
Niewielu z nich dziś się cieszy, że żyje
Mijając ich sam nie wiesz jak się zachować
Ale patrzysz na każdego jakby
Co najmniej mordował
Bo to wstyd żyć bez dachu nad głową
Ale nie zrobisz nic
Żyjesz w strachu przed sobą
Dzieci niczyje, synowie ulic przykre
I nastoletnie córki powkręcane w seksbiznes
Nie chcą znać Boga, bo za wiele im obiecał
Mają swoich sponsorów i ich loga na plecach
Kurwa, to tylko problem odwieczny
Że co trzeci człowiek czuje się bezużyteczny
Co piąty taki jest
W środku pusty jak wydmuszka
Cały sens istnienia to hajs
Zgarnięty na puszkach ulice płaczą ich łzami
Oni nic nie znaczą a są tacy sami
Jak my, nie mieli tylko tyle szczęścia
My nie musimy żebrać i mamy gdzie mieszkać
Na tych ulicach żyją dzieci niczyje
Nauczone, że ich sprzeciw zabije
Czasem cały świat na łeb leci, na szyję
Niewielu z nich dziś się cieszy, że żyje
Na tych ulicach żyją dzieci niczyje
Nauczone, że ich sprzeciw zabije
Czasem cały świat na łeb leci, na szyję
Niewielu z nich dziś się cieszy, że żyje