Skor - Idę sam tekst piosenki (lyrics)
[Skor - Idę sam tekst piosenki lyrics]
Tyle lat minęło
A ja pamiętam kurwa każdy moment
Każdą chwilę w której płonę, hardkor
Który był mym domem
Wszystko od lat jest symbolem
Bo tamten chłopak już dawno poległ
Odszedł zdeptał syfu pole
Wrócił jako eSKaOeR dzisiaj tu stoję
Wiem ile warte były wszystkie upadki
Ile gówna jest w tej matni
Jak los potrafi zadrwić
Tu ludzie mają w mózgach klatki
A na oczach mają klapki
I nie potrafią skumać zagadki
Kto tu jest ponad kim
Coś mi mówi Skor wybacz im
Bo nie wiedzieli co czynią
Zatem czyją winą jest ten syf
No pytam kurwa czyją?
Jeśli winią mnie za wszystko dziś
To czule pierdolę ich
Jestem owocem tej ziemi
Karmię moim bólem zenit
Niosę pokłady nadziei w tłum
Który pewnie nie zrozumie nic
Ale omijam to bo muszę iść
Nim wiatr czasu zgasi mój znicz
Te parę prawd
Które dam im zawiedzie mnie na koniec
W którym oświadczę się śmierci
Lub zapomnę o niej, pamięć płonie
Idę sam, sam, sam
Życie, życie co marzycieli wiesza
Idę sam, sam, sam gniew, który nas zaślepia
Idę sam, sam, sam zmysły, magnetyzm istnień
Muszę znaleźć nić wszystko albo nic
Byłem gotów by zabić oddać wszystko
Za to co zabrano mi
Zły los skrócił me dzieciństwo
Ulica suka żąda krwi
Mówili mi w to gówno brnij i odrzucaj rozminę
Ja nie byłem manekinem
Szanowałem łzy matki mej
Pytam ile wylała przeze mnie
Ile przez pieprzony świat
I jeśli stawiam dziś parę kroków wstecz
Tylko po to aby rozbieg brać, i kurwa mać
Ja jako dzieciak ryczałem tak
By wszyscy słyszeli
Dzisiaj w ciszy tłumię łzy
Pijąc gorzki przeszłości kielich
Mimo blizn dostałem więzi
Ludzi za którymi pójdę w ogień
A cały ten syf i szereg skurwieli
Wrzucę tam i niech każdy spłonie
Idę po swoje lecz dając nadzieję
Muzyką zabieram czas bliskim moim
W głębi głowy słyszę wołanie wciąż tych
Którym nikt nie podał dłoni
I muszę gonić otwierać oczy
Gdy iluzja znów im przysłania widok
Bo stoją w miejscu
Pełni lęku i też nie widzą już dokąd idą
Przerwać ogniwo muszę dziś by
Wykorzystać co mi dane
Znaleźć spokój, zabić zamęt niech się stanie
Amen
Idę sam, sam, sam
Życie, życie co marzycieli wiesza
Idę sam, sam, sam gniew, który nas zaślepia
Idę sam, sam, sam zmysły, magnetyzm istnień
Muszę znaleźć nić wszystko albo nic
A ja pamiętam kurwa każdy moment
Każdą chwilę w której płonę, hardkor
Który był mym domem
Wszystko od lat jest symbolem
Bo tamten chłopak już dawno poległ
Odszedł zdeptał syfu pole
Wrócił jako eSKaOeR dzisiaj tu stoję
Wiem ile warte były wszystkie upadki
Ile gówna jest w tej matni
Jak los potrafi zadrwić
Tu ludzie mają w mózgach klatki
A na oczach mają klapki
I nie potrafią skumać zagadki
Kto tu jest ponad kim
Coś mi mówi Skor wybacz im
Bo nie wiedzieli co czynią
Zatem czyją winą jest ten syf
No pytam kurwa czyją?
Jeśli winią mnie za wszystko dziś
To czule pierdolę ich
Jestem owocem tej ziemi
Karmię moim bólem zenit
Niosę pokłady nadziei w tłum
Który pewnie nie zrozumie nic
Ale omijam to bo muszę iść
Nim wiatr czasu zgasi mój znicz
Te parę prawd
Które dam im zawiedzie mnie na koniec
W którym oświadczę się śmierci
Lub zapomnę o niej, pamięć płonie
Idę sam, sam, sam
Życie, życie co marzycieli wiesza
Idę sam, sam, sam gniew, który nas zaślepia
Idę sam, sam, sam zmysły, magnetyzm istnień
Muszę znaleźć nić wszystko albo nic
Byłem gotów by zabić oddać wszystko
Za to co zabrano mi
Zły los skrócił me dzieciństwo
Ulica suka żąda krwi
Mówili mi w to gówno brnij i odrzucaj rozminę
Ja nie byłem manekinem
Szanowałem łzy matki mej
Pytam ile wylała przeze mnie
Ile przez pieprzony świat
I jeśli stawiam dziś parę kroków wstecz
Tylko po to aby rozbieg brać, i kurwa mać
Ja jako dzieciak ryczałem tak
By wszyscy słyszeli
Dzisiaj w ciszy tłumię łzy
Pijąc gorzki przeszłości kielich
Mimo blizn dostałem więzi
Ludzi za którymi pójdę w ogień
A cały ten syf i szereg skurwieli
Wrzucę tam i niech każdy spłonie
Idę po swoje lecz dając nadzieję
Muzyką zabieram czas bliskim moim
W głębi głowy słyszę wołanie wciąż tych
Którym nikt nie podał dłoni
I muszę gonić otwierać oczy
Gdy iluzja znów im przysłania widok
Bo stoją w miejscu
Pełni lęku i też nie widzą już dokąd idą
Przerwać ogniwo muszę dziś by
Wykorzystać co mi dane
Znaleźć spokój, zabić zamęt niech się stanie
Amen
Idę sam, sam, sam
Życie, życie co marzycieli wiesza
Idę sam, sam, sam gniew, który nas zaślepia
Idę sam, sam, sam zmysły, magnetyzm istnień
Muszę znaleźć nić wszystko albo nic