AdMa - Niestabilna Sytuacja tekst piosenki (lyrics)
[AdMa - Niestabilna Sytuacja tekst piosenki lyrics]
Nie chciałam tego nigdy, to niszczy serca
Zostawia na nim blizny
O których będę pamiętać
Nie pozwala czuć myśli
Jakbyś nigdy nie istniał
A słowo "spontaniczność" traci
Jakoś potencjał
Planujemy spotkania - to drażliwa kwestia
Te bliety i wizy
Pieniądze na lot do szczęścia
Te terminy, kryzysy
Znikamy dla społeczeństwa
To w końcu się widzimy, co rzadko bywa
To przyznasz
Zamrażamy uczucia, konserwujemy serca
Będziemy je wybudzać gdy
Odległość się zmniejsza
Gdy znów wzrokiem proroczym
Prześwietlimy swe wnętrza
Bo ciężko tworzyć całość będąc
W oddzielnych miejscach
Ciężko kochać tak samo, gdy czyny tracą sens
Tak
Bo gdy się nie widzimy zmniejszamy wagę ich
Jest tak i gdy się nie słyszymy
Łatwiej wierzyć w szyderstwa
Ciężej ufać nam samym
Odległość jest niebezpieczna
Nie- nie- nie- nie- nie- nie-
Nie- nie- nie- chcę odległości
Nie- nie- nie- nie- nie- nie- nie- nie- nie
To substytut miłości
Mogę zwalać na los, sama weszłam w to bagno
Obiecujesz mi coś co zawsze mija się z prawdą
Miłość, uczucia, wciąż znana, zna-zna-znam to
Piotruś Pan to ty, związek jest Nibylandią
Przeżyliśmy już to co, oni tego łakną
Chcą napisać swój los, zamiast wierzyć faktom
Ty zapytasz mnie po co, choć ciągniesz na dno
Masochistka emocji, kolekcjonerka upadków
Wszystkie brudy na wierzch
Lubię grzebać w odpadkach
Wypominać wciąż błędy
Deficyt stwierdzać gdzie brak masz
Masz wracać wciąż do przeszłości, ty i ja
Zwiększa się stawka kiedyś tak niedorośli
Dziś na to szukamy wsparcia
Pragnę ufać radości, to niezła wariatka
Zamiast innym zazdrościć, że
Wspólnie planują czas, tak
Zamiast nas porównywać do
Obrączek na palcach, ach
W tych samych miastach, związków
Twardszych od skał, ach
Ciągle szukam metody
Szaleństwo jakoś nie wzmacnia
Biednym wiatr wieje w oczy
Choć nam do bogactwa
Uczuć nie kupię złotem, sprzedać też ciężko
Prawda? Prawda - nie ma cię tutaj
Prawda - coś tam ogarniasz
Gonisz za lepszym jutrem
Serce oddajesz w zastaw
Czuję jak się oddalasz
Taka właśnie jest prawda
Prawda? Prawda? Prawda?
Zostawia na nim blizny
O których będę pamiętać
Nie pozwala czuć myśli
Jakbyś nigdy nie istniał
A słowo "spontaniczność" traci
Jakoś potencjał
Planujemy spotkania - to drażliwa kwestia
Te bliety i wizy
Pieniądze na lot do szczęścia
Te terminy, kryzysy
Znikamy dla społeczeństwa
To w końcu się widzimy, co rzadko bywa
To przyznasz
Zamrażamy uczucia, konserwujemy serca
Będziemy je wybudzać gdy
Odległość się zmniejsza
Gdy znów wzrokiem proroczym
Prześwietlimy swe wnętrza
Bo ciężko tworzyć całość będąc
W oddzielnych miejscach
Ciężko kochać tak samo, gdy czyny tracą sens
Tak
Bo gdy się nie widzimy zmniejszamy wagę ich
Jest tak i gdy się nie słyszymy
Łatwiej wierzyć w szyderstwa
Ciężej ufać nam samym
Odległość jest niebezpieczna
Nie- nie- nie- nie- nie- nie-
Nie- nie- nie- chcę odległości
Nie- nie- nie- nie- nie- nie- nie- nie- nie
To substytut miłości
Mogę zwalać na los, sama weszłam w to bagno
Obiecujesz mi coś co zawsze mija się z prawdą
Miłość, uczucia, wciąż znana, zna-zna-znam to
Piotruś Pan to ty, związek jest Nibylandią
Przeżyliśmy już to co, oni tego łakną
Chcą napisać swój los, zamiast wierzyć faktom
Ty zapytasz mnie po co, choć ciągniesz na dno
Masochistka emocji, kolekcjonerka upadków
Wszystkie brudy na wierzch
Lubię grzebać w odpadkach
Wypominać wciąż błędy
Deficyt stwierdzać gdzie brak masz
Masz wracać wciąż do przeszłości, ty i ja
Zwiększa się stawka kiedyś tak niedorośli
Dziś na to szukamy wsparcia
Pragnę ufać radości, to niezła wariatka
Zamiast innym zazdrościć, że
Wspólnie planują czas, tak
Zamiast nas porównywać do
Obrączek na palcach, ach
W tych samych miastach, związków
Twardszych od skał, ach
Ciągle szukam metody
Szaleństwo jakoś nie wzmacnia
Biednym wiatr wieje w oczy
Choć nam do bogactwa
Uczuć nie kupię złotem, sprzedać też ciężko
Prawda? Prawda - nie ma cię tutaj
Prawda - coś tam ogarniasz
Gonisz za lepszym jutrem
Serce oddajesz w zastaw
Czuję jak się oddalasz
Taka właśnie jest prawda
Prawda? Prawda? Prawda?