Fonos - Fatum tekst piosenki (lyrics)
FONOS: Gibbs, Felipe, GMB.
[Fonos - Fatum tekst piosenki lyrics]
Sam już nie wiem, gdzie uciekam
Wena upadła jak pegaz lub
Jak spadające gwiazdy
Jak to jest, kiedy nic nie mam
Prócz jakiegoś przeświadczenia
Że wrogiem może być każdy?
Co określa jedna cecha
Jeśli podejście się zmienia
Kroki ustawiają wiatry?
Skoro naszym domem ziemia
Niespokojny jest ocean
Życie wysysa jak wampir
Miałem plan, stopił się jakby był z sopli
A nad głową dach i w nim nie raz ludzie podli
Gdzie się schował dar
Który miał relacje wzmocnić?
Przeszywa jak pocisk każdą z moich opcji
Męczy mnie ten stan, kiedy ciągle palą mosty
Stado dzikich małp jakby walczyło o kości
Zmienia się ten świat
Całkiem pozbawiony troski
Nadmiaru emocji, na skraju wierności
Żyłem w błędzie
Gdy przed każdym odkrywałem swoje wnętrze
Jakby fatum wypełniało moje serce
(flauta w żaglu)
Sekret, jakie ludzie mają wobec mnie intencje
Jakby fatum wypełniało moje serce
(flauta w żaglu)
Coś nam ciągle wisi nad głowami
Ten kocioł myśli niebezpieczny
Bywa jak dynamit
Wychylam łyka za tych, których nie ma z nami
I gaszę jak spliffa pamięć o
Tych którzy siebie zaorali
Kiedyś dojdę tej prawdy
(prawdy) , gdzie zniknęły barwy (barwy)
Emocje spalone jak blanty
Po drodze te kolce wbite chyba
Już w miejscu każdym (ej)
Niemy jak posąg
Liczę dziury w starej boazerii
Tę grę przechodzę boso z odrobiną pikanterii
Palą mnie jak termit
Dalej wybudzają nocą jak palący
Księżyc w pełni (ej)
To nie składa się jak origami
Nie mam instrukcji jak układać to latami
To uczucie pustki wcale nie lata mi
Jak mam w sobie zdusić
Kiedy zbliżam się do granic? (ej)
Żyłem w błędzie
Gdy przed każdym odkrywałem swoje wnętrze
Jakby fatum wypełniało moje serce
(flauta w żaglu)
Sekret, jakie ludzie mają wobec mnie intencje
Jakby fatum wypełniało moje serce
(flauta w żaglu)
Wena upadła jak pegaz lub
Jak spadające gwiazdy
Jak to jest, kiedy nic nie mam
Prócz jakiegoś przeświadczenia
Że wrogiem może być każdy?
Co określa jedna cecha
Jeśli podejście się zmienia
Kroki ustawiają wiatry?
Skoro naszym domem ziemia
Niespokojny jest ocean
Życie wysysa jak wampir
Miałem plan, stopił się jakby był z sopli
A nad głową dach i w nim nie raz ludzie podli
Gdzie się schował dar
Który miał relacje wzmocnić?
Przeszywa jak pocisk każdą z moich opcji
Męczy mnie ten stan, kiedy ciągle palą mosty
Stado dzikich małp jakby walczyło o kości
Zmienia się ten świat
Całkiem pozbawiony troski
Nadmiaru emocji, na skraju wierności
Żyłem w błędzie
Gdy przed każdym odkrywałem swoje wnętrze
Jakby fatum wypełniało moje serce
(flauta w żaglu)
Sekret, jakie ludzie mają wobec mnie intencje
Jakby fatum wypełniało moje serce
(flauta w żaglu)
Coś nam ciągle wisi nad głowami
Ten kocioł myśli niebezpieczny
Bywa jak dynamit
Wychylam łyka za tych, których nie ma z nami
I gaszę jak spliffa pamięć o
Tych którzy siebie zaorali
Kiedyś dojdę tej prawdy
(prawdy) , gdzie zniknęły barwy (barwy)
Emocje spalone jak blanty
Po drodze te kolce wbite chyba
Już w miejscu każdym (ej)
Niemy jak posąg
Liczę dziury w starej boazerii
Tę grę przechodzę boso z odrobiną pikanterii
Palą mnie jak termit
Dalej wybudzają nocą jak palący
Księżyc w pełni (ej)
To nie składa się jak origami
Nie mam instrukcji jak układać to latami
To uczucie pustki wcale nie lata mi
Jak mam w sobie zdusić
Kiedy zbliżam się do granic? (ej)
Żyłem w błędzie
Gdy przed każdym odkrywałem swoje wnętrze
Jakby fatum wypełniało moje serce
(flauta w żaglu)
Sekret, jakie ludzie mają wobec mnie intencje
Jakby fatum wypełniało moje serce
(flauta w żaglu)