Gedz - Labirynt tekst piosenki (lyrics)
GΣDZ [Jakub Gendźwiłł] Malborku, Polska
[Gedz - Labirynt tekst piosenki lyrics]
Tak jak każdy człowiek
Gubię się w labiryncie życia
Średnio raz na dobę
Raz na dobę głosy w mojej głowie
Tuż po zamknięciu powiek pytają mnie
Co tu robię
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Mefistofeles wciąż kusi, a uciekają minuty mi
Pamiętasz? Miałem to rzucić jak Juliusz
Cezar kości do gry
Jak Blazkowicz przemierzam ten labirynt
Staram się odnaleźć siebie w nim
Dzień w dzień walka o byt
Nerwy i stres to mój życiorys
Nie kupię lokum z nagranych płyt
Już dawno pogodziłem się z tym
Oswajam każdą dziką myśl
Mów mi Tezeusz, prowadzi mnie Ariadny nić
A młodzi głupcy płyną przez Styks
Nie jestem jednym z nich
Za bardzo kocham żyć
By świadomie wybrać paraliż
Ananas, whisky, cannabis to osiedlowy ametyst
I często płynie w mojej krwi
Kiedy rzeczywistość drwi, mimo to wciąż
Tak jak każdy człowiek
Gubię się w labiryncie życia
Średnio raz na dobę
Raz na dobę głosy w mojej głowie
Tuż po zamknięciu powiek pytają mnie
Co tu robię
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Nadmiar mocnych emocji to jedyny luksus
Który znam empatia ma się na baczności
Tak bardzo chciałbym uśpić ten stan
Tak bardzo nienawidzę zmian
Czuję się jak Piotruś Pan
Gonię swój dzień kolejny raz
W labiryncie ludzkich spraw
Czasy beztroski zastąpił slalom
Wśród przeciwności
Mam zjazd od brania na serio rzeczywistości
Ludzką rzeczą jest błądzić, uwierz
Znam to z autopsji
Dlatego częściej wyciągam wnioski
Niż palę mosty zwiedzam korytarze bez wiary
Wiodą do podświadomości struktur
Których znam tylko zarys
Powiedz mi, jak nie zgubić się w tym
Gdy patrzę w niebo jak Totti
Tak bardzo chciałbym być dzieckiem
A w środku słyszę "Dorośnij"
Tak jak każdy człowiek
Gubię się w labiryncie życia
Średnio raz na dobę
Raz na dobę głosy w mojej głowie
Tuż po zamknięciu powiek pytają mnie
Co tu robię
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Tak jak każdy człowiek
Gubię się w labiryncie życia
Średnio raz na dobę
Raz na dobę głosy w mojej głowie
Tuż po zamknięciu powiek pytają mnie
Co tu robię głosy w mojej głowie
Co tu robię?
Gubię się w labiryncie życia
Średnio raz na dobę
Raz na dobę głosy w mojej głowie
Tuż po zamknięciu powiek pytają mnie
Co tu robię
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Mefistofeles wciąż kusi, a uciekają minuty mi
Pamiętasz? Miałem to rzucić jak Juliusz
Cezar kości do gry
Jak Blazkowicz przemierzam ten labirynt
Staram się odnaleźć siebie w nim
Dzień w dzień walka o byt
Nerwy i stres to mój życiorys
Nie kupię lokum z nagranych płyt
Już dawno pogodziłem się z tym
Oswajam każdą dziką myśl
Mów mi Tezeusz, prowadzi mnie Ariadny nić
A młodzi głupcy płyną przez Styks
Nie jestem jednym z nich
Za bardzo kocham żyć
By świadomie wybrać paraliż
Ananas, whisky, cannabis to osiedlowy ametyst
I często płynie w mojej krwi
Kiedy rzeczywistość drwi, mimo to wciąż
Tak jak każdy człowiek
Gubię się w labiryncie życia
Średnio raz na dobę
Raz na dobę głosy w mojej głowie
Tuż po zamknięciu powiek pytają mnie
Co tu robię
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Nadmiar mocnych emocji to jedyny luksus
Który znam empatia ma się na baczności
Tak bardzo chciałbym uśpić ten stan
Tak bardzo nienawidzę zmian
Czuję się jak Piotruś Pan
Gonię swój dzień kolejny raz
W labiryncie ludzkich spraw
Czasy beztroski zastąpił slalom
Wśród przeciwności
Mam zjazd od brania na serio rzeczywistości
Ludzką rzeczą jest błądzić, uwierz
Znam to z autopsji
Dlatego częściej wyciągam wnioski
Niż palę mosty zwiedzam korytarze bez wiary
Wiodą do podświadomości struktur
Których znam tylko zarys
Powiedz mi, jak nie zgubić się w tym
Gdy patrzę w niebo jak Totti
Tak bardzo chciałbym być dzieckiem
A w środku słyszę "Dorośnij"
Tak jak każdy człowiek
Gubię się w labiryncie życia
Średnio raz na dobę
Raz na dobę głosy w mojej głowie
Tuż po zamknięciu powiek pytają mnie
Co tu robię
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Moja sprawa, mój czas, moje życie, mój świat
Chcę zostawić w nim coś po sobie
Tak jak każdy człowiek
Gubię się w labiryncie życia
Średnio raz na dobę
Raz na dobę głosy w mojej głowie
Tuż po zamknięciu powiek pytają mnie
Co tu robię głosy w mojej głowie
Co tu robię?