Hukos - Zdradzę Ci sekret tekst piosenki (lyrics)
[Hukos - Zdradzę Ci sekret tekst piosenki lyrics]
Pozwól, że zdradzę Ci sekret
Jeśli jeszcze sam tego nie
Doświadczyłeś w swoim życiu to taka lekcja
Którą prędzej czy później przejdzie
Każdy z nas być może to jest właśnie
Ten nieuchwytny moment mgnienie chwili
Krótsze niż mrugnięcie powiek
W którym niepostrzeżenie los zmienia
Chłopców w mężczyzn
Niewidzialny próg mitycznej dorosłości
Poczujesz wtedy tylko nagłe ukłucie
Gdzieś na dnie serca nie lękaj się jednak
Każdy ból czyni nas silniejszymi
Zmieni się wtedy wszystko, choć
Pozornie wszystko pozostanie takim
Jakim było dawniej
Jeśli wszechmogący Bóg stworzył nas na
Swój obraz i podobieństwo
To musiał oglądać swój majestat w upiornym
Krzywym zwierciadle
Ludzie są z natury rzeczy słabi
Ludzie to tylko przypadkowa
Suma niedoskonałości ludzie zawodzą, zawsze
Jeśli kiedykolwiek powiedziałeś
Że dałbyś sobie uciąć rękę za swego brata
To witaj w okrutnym
Świecie jednorękich bandytów
Krople deszczu żłopią skały
Wiatr nanosi ziarna piasku
Nieuchronnie przysypując miejsca mające
Ocaleć od zapomnienia
Czas beznamiętnie i niepostrzeżenie
Zmienia najtwardsze
Więzy braterstwa krwi we wspomnienia
Po których zostają tylko brunatne ślady
Hemoglobiny na wyjałowionej ziemi
Zawiść, zazdrość, pieniądze, splendor i sława
Diaboliczne zabawki w rękach
Bezimiennego demiurga
Pociągającego za sznurki w odwiecznym
Teatrze ludzkich marionetek
Nie trać czasu na poszukiwanie
Sensu i pra-przyczyny
Istnieją pytania, na które nie ma odpowiedzi
Przyjmij życie takim, jakie jest
Rodzimy się i umieramy sami
To są właśnie wielkie wojny małych ludzi
Jeśli jeszcze sam tego nie
Doświadczyłeś w swoim życiu to taka lekcja
Którą prędzej czy później przejdzie
Każdy z nas być może to jest właśnie
Ten nieuchwytny moment mgnienie chwili
Krótsze niż mrugnięcie powiek
W którym niepostrzeżenie los zmienia
Chłopców w mężczyzn
Niewidzialny próg mitycznej dorosłości
Poczujesz wtedy tylko nagłe ukłucie
Gdzieś na dnie serca nie lękaj się jednak
Każdy ból czyni nas silniejszymi
Zmieni się wtedy wszystko, choć
Pozornie wszystko pozostanie takim
Jakim było dawniej
Jeśli wszechmogący Bóg stworzył nas na
Swój obraz i podobieństwo
To musiał oglądać swój majestat w upiornym
Krzywym zwierciadle
Ludzie są z natury rzeczy słabi
Ludzie to tylko przypadkowa
Suma niedoskonałości ludzie zawodzą, zawsze
Jeśli kiedykolwiek powiedziałeś
Że dałbyś sobie uciąć rękę za swego brata
To witaj w okrutnym
Świecie jednorękich bandytów
Krople deszczu żłopią skały
Wiatr nanosi ziarna piasku
Nieuchronnie przysypując miejsca mające
Ocaleć od zapomnienia
Czas beznamiętnie i niepostrzeżenie
Zmienia najtwardsze
Więzy braterstwa krwi we wspomnienia
Po których zostają tylko brunatne ślady
Hemoglobiny na wyjałowionej ziemi
Zawiść, zazdrość, pieniądze, splendor i sława
Diaboliczne zabawki w rękach
Bezimiennego demiurga
Pociągającego za sznurki w odwiecznym
Teatrze ludzkich marionetek
Nie trać czasu na poszukiwanie
Sensu i pra-przyczyny
Istnieją pytania, na które nie ma odpowiedzi
Przyjmij życie takim, jakie jest
Rodzimy się i umieramy sami
To są właśnie wielkie wojny małych ludzi