JETLAGZ, Szwed SWD, Bass Jan Other - Wielki Błękit tekst piosenki (lyrics)
Zobacz wszystkie teksty piosenek JETLAGZ
Zobacz wszystkie teksty piosenek Szwed SWD
Zobacz wszystkie teksty piosenek Bass Jan Other
[JETLAGZ, Szwed SWD, Bass Jan Other - Wielki Błękit tekst piosenki lyrics]
Ten świat się rozpływa, czas w miejscu stoi
Wszystko mi miga tu tak jak stroboskop
Ściana oddycha, idę powoli
Mijam te twarze i czuje dyskomfort
Wychodzę na chwile Warszawa za mgłą
Nagle przeszywa mnie straszliwy chłód
Coś wbija jak sztylet tu we mnie swój wzrok
Podchodzę bliżej to znika jak duch
Znów patrze na miasto i widzę tych ludzi
Których tu gubi zachłanność i obłęd
To miasto się krztusi, charczy i pluje
Dusi tych ludzi i kusi ich ciągle
Przyglądam się temu z dystansem (co?, co?)
Niebo zmieniło swój kolor na biel
Zażyłem dziś pewną substancję
Po której wszystko wydaje się snem
To sen na jawie
Budynki kołyszą się tu tak jak drzewa
W śmiechu tu ciągle się pławie
Jest jak melodia w tle się rozlewa
Dobrze się bawię i chłonę tę noc
Chodź świat jest chory to bywa też piękny
Wytężam słuch, wytężam wzrok
Słysze kolory i widzę tu dźwięki (co?)
To wielki błękit (błękit)
Wielki błękit (dzięki, dzięki)
To wielki błękit (błękit)
Widzę wielki błękit
Dzisiaj gubię logikę nie gonię za chlebem
Tydzień jak weekend 5 na 7
Gubię ekipę, gdzie sam nie wiem
Gadam z chodnikiem, i drzewem
Idę przed siebie byle w matecznik
Dziki jak zwierzę tam będę bezpieczny
Siadam na glebie nie czuję czasu
To miejsce jak eden ja królem lasu
Z hałasu uciekam, zanurzam się w sobie
Ja i planeta to jeden krwiobieg
Mam jej energię ona ma moją
Nas nie rozerwie żaden astronom
Piękny kolor ma każdy odgłos
Gorąc ma dźwięk, smak ma obłok
I mogłoby nigdy to nie mieć końca
Zniknąłbym jak promienie słońca
To wielki błękit (błękit)
Wielki błękit (dzięki, dzięki)
To wielki błękit (błękit)
Widzę wielki błękit
Wszystko mi miga tu tak jak stroboskop
Ściana oddycha, idę powoli
Mijam te twarze i czuje dyskomfort
Wychodzę na chwile Warszawa za mgłą
Nagle przeszywa mnie straszliwy chłód
Coś wbija jak sztylet tu we mnie swój wzrok
Podchodzę bliżej to znika jak duch
Znów patrze na miasto i widzę tych ludzi
Których tu gubi zachłanność i obłęd
To miasto się krztusi, charczy i pluje
Dusi tych ludzi i kusi ich ciągle
Przyglądam się temu z dystansem (co?, co?)
Niebo zmieniło swój kolor na biel
Zażyłem dziś pewną substancję
Po której wszystko wydaje się snem
To sen na jawie
Budynki kołyszą się tu tak jak drzewa
W śmiechu tu ciągle się pławie
Jest jak melodia w tle się rozlewa
Dobrze się bawię i chłonę tę noc
Chodź świat jest chory to bywa też piękny
Wytężam słuch, wytężam wzrok
Słysze kolory i widzę tu dźwięki (co?)
To wielki błękit (błękit)
Wielki błękit (dzięki, dzięki)
To wielki błękit (błękit)
Widzę wielki błękit
Dzisiaj gubię logikę nie gonię za chlebem
Tydzień jak weekend 5 na 7
Gubię ekipę, gdzie sam nie wiem
Gadam z chodnikiem, i drzewem
Idę przed siebie byle w matecznik
Dziki jak zwierzę tam będę bezpieczny
Siadam na glebie nie czuję czasu
To miejsce jak eden ja królem lasu
Z hałasu uciekam, zanurzam się w sobie
Ja i planeta to jeden krwiobieg
Mam jej energię ona ma moją
Nas nie rozerwie żaden astronom
Piękny kolor ma każdy odgłos
Gorąc ma dźwięk, smak ma obłok
I mogłoby nigdy to nie mieć końca
Zniknąłbym jak promienie słońca
To wielki błękit (błękit)
Wielki błękit (dzięki, dzięki)
To wielki błękit (błękit)
Widzę wielki błękit