Rover - 13:05 - Dziecko tekst piosenki (lyrics)
[Rover - 13:05 - Dziecko tekst piosenki lyrics]
Otwarty na ludzi - Ten co
Nie chcę z nimi gadać
W słuchawkach na uszach rozpędzam karawan
Szukam wzrokiem czy wolne
Wolne? Stawiam torbę
Bo nie chcę czuć obok typa, który wali gołdę
Wysiądę, następny przystanek
Przepychanie się do wyjścia przypomina taniec
Na raz, dwa krok w przód, krok w tył
Do drzwi jestem
Opuszczając autobus czuję rześkie powietrze
Mam to czego nie ma nikt, nie potrzeba mi nic
Pośród tysiąca chwil, tylko tą chcę pamiętać
Rejestruję świat oczami małego dziecka
Śnieg wprawia w zachwyt, ślizg i lód nie pęka
Ślizgam się, czuję wiatr na policzkach
Czerwony od mrozu, jakbym pił wódkę z gwinta
I mam ochotę się położyć na plecach
By pokazać ludziom
Że w każdym z nas jest dzieciak!
Mam dziecko w sobie a nie z nią
I odbieram ten świat dziecięcą percepcją
Przemierzam plac na Piotrkowskiej
Stary antykwariat - wspomnienie
Pierwszych książek
Kiedyś to miejsce miało inny styl
Bo trzy razy do roku rozstawiali tu cyrk
Też tak masz? Chcesz wrócić do lat?
W których każdy z nas miał na wszystko czas i
Postrzegał wszechświat jak łebek od szpilki
A smak życia to był smak prawdziwej milki
W tym całym misterium starszy
Kumpel był jak druid wróżył przyszłość
Jakby czytał ze szklanej kuli
Miał receptę na sukces
Bo stawiał oranżadę, a sam pił colę w puszce
Wspominam te czasy, leżę w śniegu na plecach
By pokazać ludziom
Że w każdym z nas jest dzieciak!
W każdym z nas jest dzieciak
We mnie, w tobie, w nim i w niej
Mniej więcej
To w każdym jest go więcej niż mniej
Mniej więcej, nie więcej niż norma
Bo jak jesteś inny od innych
To odbiła ci korba
Tak mówią, gdy szalony tańczysz w deszczu
Lub jak dziecko nie możesz
Usiedzieć w jednym miejscu
Szukasz, dotykasz, doświadczasz
Tym samym nigdy nie oceniasz
Książek po okładkach
Po prostu sprawdzasz treść nie formę
Forma to kanon, kanon to porządek
Więc jeśli chcesz, to propaguj harmonię
Ja wolę z dnia na
Dzień tworzyć swoją historię
Czas się podnieść, otrzepać śnieg na plecach
Ruszyć, bo zawsze jest
Ktoś kto na mnie czeka
Teraz wiem jaką rolę przyjął poeta
Chcę pokazać światu
Że w każdym z nas jest dzieciak!
Nie chcę z nimi gadać
W słuchawkach na uszach rozpędzam karawan
Szukam wzrokiem czy wolne
Wolne? Stawiam torbę
Bo nie chcę czuć obok typa, który wali gołdę
Wysiądę, następny przystanek
Przepychanie się do wyjścia przypomina taniec
Na raz, dwa krok w przód, krok w tył
Do drzwi jestem
Opuszczając autobus czuję rześkie powietrze
Mam to czego nie ma nikt, nie potrzeba mi nic
Pośród tysiąca chwil, tylko tą chcę pamiętać
Rejestruję świat oczami małego dziecka
Śnieg wprawia w zachwyt, ślizg i lód nie pęka
Ślizgam się, czuję wiatr na policzkach
Czerwony od mrozu, jakbym pił wódkę z gwinta
I mam ochotę się położyć na plecach
By pokazać ludziom
Że w każdym z nas jest dzieciak!
Mam dziecko w sobie a nie z nią
I odbieram ten świat dziecięcą percepcją
Przemierzam plac na Piotrkowskiej
Stary antykwariat - wspomnienie
Pierwszych książek
Kiedyś to miejsce miało inny styl
Bo trzy razy do roku rozstawiali tu cyrk
Też tak masz? Chcesz wrócić do lat?
W których każdy z nas miał na wszystko czas i
Postrzegał wszechświat jak łebek od szpilki
A smak życia to był smak prawdziwej milki
W tym całym misterium starszy
Kumpel był jak druid wróżył przyszłość
Jakby czytał ze szklanej kuli
Miał receptę na sukces
Bo stawiał oranżadę, a sam pił colę w puszce
Wspominam te czasy, leżę w śniegu na plecach
By pokazać ludziom
Że w każdym z nas jest dzieciak!
W każdym z nas jest dzieciak
We mnie, w tobie, w nim i w niej
Mniej więcej
To w każdym jest go więcej niż mniej
Mniej więcej, nie więcej niż norma
Bo jak jesteś inny od innych
To odbiła ci korba
Tak mówią, gdy szalony tańczysz w deszczu
Lub jak dziecko nie możesz
Usiedzieć w jednym miejscu
Szukasz, dotykasz, doświadczasz
Tym samym nigdy nie oceniasz
Książek po okładkach
Po prostu sprawdzasz treść nie formę
Forma to kanon, kanon to porządek
Więc jeśli chcesz, to propaguj harmonię
Ja wolę z dnia na
Dzień tworzyć swoją historię
Czas się podnieść, otrzepać śnieg na plecach
Ruszyć, bo zawsze jest
Ktoś kto na mnie czeka
Teraz wiem jaką rolę przyjął poeta
Chcę pokazać światu
Że w każdym z nas jest dzieciak!