Rover - Dzwoni telefon tekst piosenki (lyrics)
[Rover - Dzwoni telefon tekst piosenki lyrics]
To moje życie po godzinach
Gdzie histamina próbuje wygrać ze
Mną przez ból niech nigdy nie szkoda słów
Na życie nie szkoda słów
Na bliskich nie szkoda słów
Za Hip-Hop nie szkoda słów
To moje życie zawieszone w chwilach
Więc niech nigdy nie szkoda słów
Za każdą z dobrych głów
Bo kiedy dzwonisz do mnie czuję, że żyję i
Że płonie płomień którego nie
Zdołał zdmuchnąć Bóg
Brat wyciąga ostatniego szluga z paczki
Czekamy na telefon po biopsji matki
Kocham to życie, za jebaną garść atrakcji
Za to że gonię za światłem
Mając pół cienia szansy
Mam te lata - kręgosłup z papieru
I tylko prawdę zawsze mówię
Jak po veritaserum moi ludzie idą za mną
Wnukowie szarych szeregów
Wierzą, że tylko pięści rozwiążą rebus
Szczenięta bohaterów i SB’eku
Wchodziliśmy w koniec wieku
Jak po wódkę do sklepu
Mówiłem kocham - jak złodziej
Kradłem 660 sekund
Kiedy zatrzymał się świat w
Ostatni akcie bezdechu
Nawet jeśli tak naprawdę nie
Znaczyłaś nic dla mnie
To chyba nie chciałem spać sam
Jak Robin Williams na klamce
Kiedy zadzwonił twój chłopak
Deszcz grał marsza o beton
Zrozumiałem że gdy czuję
Że żyje dzwoni telefon
Brat marzenia przekuwa ostrzem agrafki
Czekamy na telefon po biopsji matki
Podobno wszyscy pochodzimy z jednej arki
Pokolenie hasła z "Nike"
Nie znosimy porażki - Just do it
Połowa z was nawet nie sięgnie szansy
A każdemu życzę drogi po splendor i zaszczyt
Za szczyt gdzie ruszysz w
Podróż jak Bilbo Baggins
A gdy zadzwoni telefon pchnie
Cię na krawędź odwagi
Nawet jeśli musisz swój brak wiary zabić
I zmienić tryb myślenia na dokonany
Rzucić o kilka słów więcej jak w Scrabble
Linie życia tak kręte nie
Idą traktem promenady
Poczuj wiatr jak wtedy gdy tracisz
Wszystko Wzrok leci ku górze
Stopy wznosząc nad beton
Krzyczysz ze życie jest dziwką i
Rozumiesz ze gdy czujesz
Że żyjesz dzwoni telefon
Gdzie histamina próbuje wygrać ze
Mną przez ból niech nigdy nie szkoda słów
Na życie nie szkoda słów
Na bliskich nie szkoda słów
Za Hip-Hop nie szkoda słów
To moje życie zawieszone w chwilach
Więc niech nigdy nie szkoda słów
Za każdą z dobrych głów
Bo kiedy dzwonisz do mnie czuję, że żyję i
Że płonie płomień którego nie
Zdołał zdmuchnąć Bóg
Brat wyciąga ostatniego szluga z paczki
Czekamy na telefon po biopsji matki
Kocham to życie, za jebaną garść atrakcji
Za to że gonię za światłem
Mając pół cienia szansy
Mam te lata - kręgosłup z papieru
I tylko prawdę zawsze mówię
Jak po veritaserum moi ludzie idą za mną
Wnukowie szarych szeregów
Wierzą, że tylko pięści rozwiążą rebus
Szczenięta bohaterów i SB’eku
Wchodziliśmy w koniec wieku
Jak po wódkę do sklepu
Mówiłem kocham - jak złodziej
Kradłem 660 sekund
Kiedy zatrzymał się świat w
Ostatni akcie bezdechu
Nawet jeśli tak naprawdę nie
Znaczyłaś nic dla mnie
To chyba nie chciałem spać sam
Jak Robin Williams na klamce
Kiedy zadzwonił twój chłopak
Deszcz grał marsza o beton
Zrozumiałem że gdy czuję
Że żyje dzwoni telefon
Brat marzenia przekuwa ostrzem agrafki
Czekamy na telefon po biopsji matki
Podobno wszyscy pochodzimy z jednej arki
Pokolenie hasła z "Nike"
Nie znosimy porażki - Just do it
Połowa z was nawet nie sięgnie szansy
A każdemu życzę drogi po splendor i zaszczyt
Za szczyt gdzie ruszysz w
Podróż jak Bilbo Baggins
A gdy zadzwoni telefon pchnie
Cię na krawędź odwagi
Nawet jeśli musisz swój brak wiary zabić
I zmienić tryb myślenia na dokonany
Rzucić o kilka słów więcej jak w Scrabble
Linie życia tak kręte nie
Idą traktem promenady
Poczuj wiatr jak wtedy gdy tracisz
Wszystko Wzrok leci ku górze
Stopy wznosząc nad beton
Krzyczysz ze życie jest dziwką i
Rozumiesz ze gdy czujesz
Że żyjesz dzwoni telefon