Rover - Głębia tekst piosenki (lyrics)

Siedzę w pustym pokoju
Przedmioty w nim to żywa ty
Nosisz moje koszulki
Lubię to wtedy jak w nich śpisz
Pamiętasz moje fobie, tego
Że w życiu nie będę kimś
Dla ciebie czytelny jak pod światło liść
Dla innych enigmatyczny i zły

A odkąd mieszkasz z matką gadamy o
Tym jak dorasta nasz syn
Po co mówisz mi, że nie czujesz nic?
Kochając Cię nienawidzę
Łączę horyzont jak gryf
Nic się nie zmienia jak mój sąsiad
Co wciąż dzwoni na psy

Całuję twoje usta jakbym topił plastik
Bo między nami tyle chemii co w chemioterapii
Nie straszny koniec, tylko to
Że nie ma szansy
Jak odchodzisz z dzieckiem nadal
Nie chcę być poważny
Czuję jakbym całą skórę miał
W kolorze złotej farby
Bał się dotknąć ludzi
Żeby nie wytarli prawdy mówisz mi
Że odeszłaś bym tworzył jak dawniej
Rutyna życia z tobą może zabić wyobraźnię

Siedzę w pustym pokoju
Przedmioty w nim to już nie ty
Otacza mnie pustka otacza mnie pustka