Sarius - ZMORA tekst piosenki (lyrics)
Mariusz Golling
[Sarius - ZMORA tekst piosenki lyrics]
Nienawidzisz mnie, ale kochasz mnie
Ja jestem tylko twoją twarzą
Ci, których kocham tylko umierają
I znów ze mną tylko czwarta rano
Wiem, chcesz to zaraz mieć urodziłeś się
By jak Taconafide zamknąć stadion
Otworzyć korek z kasą
Ja muszę zamknąć worek z babcią
I się spotkać z prawdą
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało
Kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie
Gdy latarnie gasną jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem
Co mi nie da zasnąć
Nienawidzisz mnie, no bo znamy się
Sama nie wiesz jak bardzo dawno
Zostawiłbym ci klucze, duszę, no i swoje auto
Zostawiłbym to bagno, ale wtedy cię uduszę
Chciałabyś zostać moim władcą
Jakoś to ogarnąć, wspólnie pchać ten wózek
Martwić się, czy tylko wrócę
A jest ze mną tylko czwarta rano
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało
Kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie
Gdy latarnie gasną jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem
Co mi nie da zasnąć
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało
Kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie
Gdy latarnie gasną jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem
Co mi nie da zasnąć
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało
Kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie
Gdy latarnie gasną jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem
Co mi nie da zasnąć
Ja jestem tylko twoją twarzą
Ci, których kocham tylko umierają
I znów ze mną tylko czwarta rano
Wiem, chcesz to zaraz mieć urodziłeś się
By jak Taconafide zamknąć stadion
Otworzyć korek z kasą
Ja muszę zamknąć worek z babcią
I się spotkać z prawdą
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało
Kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie
Gdy latarnie gasną jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem
Co mi nie da zasnąć
Nienawidzisz mnie, no bo znamy się
Sama nie wiesz jak bardzo dawno
Zostawiłbym ci klucze, duszę, no i swoje auto
Zostawiłbym to bagno, ale wtedy cię uduszę
Chciałabyś zostać moim władcą
Jakoś to ogarnąć, wspólnie pchać ten wózek
Martwić się, czy tylko wrócę
A jest ze mną tylko czwarta rano
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało
Kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie
Gdy latarnie gasną jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem
Co mi nie da zasnąć
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało
Kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie
Gdy latarnie gasną jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem
Co mi nie da zasnąć
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało
Kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie
Gdy latarnie gasną jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem
Co mi nie da zasnąć