Buczer - Ból tekst piosenki (lyrics)
[Buczer - Ból tekst piosenki lyrics]
Buczer, Angela taa ból
Powiedz poznałeś w życiu prawdziwy ból co
To nieprawda, że wszystko stracone
Masz w sobie płomień który nie pozwoli byś
Upadł dłużej niż na moment wybrał złą stronę
Musisz tylko zacząć żyć
Powiedz poznałeś w życiu prawdziwy ból
Taki ból od którego po prostu brakuje tchu
Ciałem jesteś tu myślami będąc
W innym miejscu
Ból który latami dojrzewał w twoim sercu
Ból który na pól rozrywa twoja pierś
Ćwiartuje duszę nie pozwala spać i jeść
Ból tak ogromny że nie możesz już go znieść
Ból który sprawia że błagasz Boga o śmierć
Topisz w oceanie łez każdą chwilę swego życia
Tak naprawdę nie żyjesz mimo
Tego że oddychasz
Tak naprawdę Cię nie ma mimo tego że jesteś
Siedzisz godzinami martwym wzrokiem
Przemierzając przestrzeń
Nawet powietrze pali twoje podniebienie
A odbicie w lustrze wywołuje obrzydzenie
Ból którego nienawidzisz całym sobą
Ból on jest z Tobą, inni odchodzą
Idziesz sam w głębi cienia skrywasz twarz
To co było fundamentem dawno pochłonął żal
W oczach bliskie bliskim dalekie spojrzeniem
Wypełniasz milczeniem
Noce i dnie zlały się w jedną cześć
Ból zdeptał sens i zacisnął
Twe dłonie w pieść
Z wszystkich stron on hamuje krok
Nie pozwala odejść w bok
Powiedz poznałeś w życiu prawdziwy ból co
To nieprawda, że wszystko stracone
Masz w sobie płomień który nie pozwoli byś
Upadł dłużej niż na moment wybrał złą stronę
Musisz tylko zacząć żyć
Powiedz poznałeś w życiu prawdziwy ból
Taki ból od którego po prostu brakuje tchu
Ciałem jesteś tu myślami będąc
W innym miejscu
Ból który latami dojrzewał w twoim sercu
Ból który na pól rozrywa twoja pierś
Ćwiartuje duszę nie pozwala spać i jeść
Ból tak ogromny że nie możesz już go znieść
Ból który sprawia że błagasz Boga o śmierć
Topisz w oceanie łez każdą chwilę swego życia
Tak naprawdę nie żyjesz mimo
Tego że oddychasz
Tak naprawdę Cię nie ma mimo tego że jesteś
Siedzisz godzinami martwym wzrokiem
Przemierzając przestrzeń
Nawet powietrze pali twoje podniebienie
A odbicie w lustrze wywołuje obrzydzenie
Ból którego nienawidzisz całym sobą
Ból on jest z Tobą, inni odchodzą
Idziesz sam w głębi cienia skrywasz twarz
To co było fundamentem dawno pochłonął żal
W oczach bliskie bliskim dalekie spojrzeniem
Wypełniasz milczeniem
Noce i dnie zlały się w jedną cześć
Ból zdeptał sens i zacisnął
Twe dłonie w pieść
Z wszystkich stron on hamuje krok
Nie pozwala odejść w bok