Cruz.Zaspał - Obcość tekst piosenki (lyrics)
[Cruz.Zaspał - Obcość tekst piosenki lyrics]
Twoja morda jest tak szpetna
Że znam ją na pamięć
Chociaż nie pamiętam kiedy ostatni
Raz ją widziałem
Zdaje mi się nawet, że tu nie chodzi o rysy
Bardziej o to
Że twarz bywa odbiciem twoich chorych myśli
Spokojnie patrzę w oczy
Których nie potrafię nazwać
Choć koloryt sugeruje wszystkie
Klęski twoich zmagań
Jak próżne musiały być kobiety twego życia
Patrzyły w nie namiętnie tylko
Dla swego odbicia mniejsza z tym, dobrze
Że mogę się tobie przyjrzeć
Mimika mówi mi wiele o
Tym jak przechodzisz życie
Lewy policzek kryje bliznę, nie jest wielka
Ale pytania zadaje o powody i miejsca
Coś ze szczęścia jest na wargach
Wtedy kiedy się uśmiechasz
Chociaż o wiele częściej
Są oznaką obrzydzenia tak jak moje
Gdy widzę jak bardzo się różnimy
Chociaż nie mogę zaprzeczyć
Że bywamy identyczni
Kiedy patrzę w swoje oczy
Czuję pewną chłodną obcość
To odbicie w lustrze twarzy
Która nie może być moją
Spuszczam wzrok ku ziemi
By móc uniknąć spojrzenia
Gdy podnoszę go do góry już
Tkwi na moich ślepiach patrzę w swoje oczy
Czuję pewną chłodną obcość
To odbicie w lustrze twarzy
Która nie może być moją
Byłbym w stanie przyjąć
Że tracę kontrolę nad nim
Gdyby na każdy mój ruch
Nie wtórowało tym samym
Czasami by zrozumieć siebie trzeba
Umieć z boku spojrzeć
Dlatego myśląc na głos wolę
Użyć liczby mnogiej
To uczucie jakbyś mógł być jednocześnie
Na słynnym zdjęciu Cartera zdychającym
Dzieckiem i sępem nie wierzę w żadne rzeczy
Wychodzące poza rozum
No może dosłownie biorąc poza
Snem Roberta Monroe
Przeraża mnie świadomość
Że wiele o sobie nie wiem
Lustro może dać poznanie?
Sami sobie odpowiedzcie
Lubiłem tą bajkę o Alicji za króliczkiem
Teraz wiem
Że Lewis Carroll miał skłonności pedofilskie
Zdaje mi się nigdzie nie
Znaleźć takiego jak ja gdyby nie to
Że pula genów wyrażana jest w miliardach
Wtedy patrzę w oczy, które są ciemne i puste
W takim stopniu
Że wiem po co Edison stworzył żarówkę
I znów mówię do siebie
Ale nie to jest najgorsze
Dużo gorzej ślepo wierzyć
Że to ktoś coś mówi do mnie
Że znam ją na pamięć
Chociaż nie pamiętam kiedy ostatni
Raz ją widziałem
Zdaje mi się nawet, że tu nie chodzi o rysy
Bardziej o to
Że twarz bywa odbiciem twoich chorych myśli
Spokojnie patrzę w oczy
Których nie potrafię nazwać
Choć koloryt sugeruje wszystkie
Klęski twoich zmagań
Jak próżne musiały być kobiety twego życia
Patrzyły w nie namiętnie tylko
Dla swego odbicia mniejsza z tym, dobrze
Że mogę się tobie przyjrzeć
Mimika mówi mi wiele o
Tym jak przechodzisz życie
Lewy policzek kryje bliznę, nie jest wielka
Ale pytania zadaje o powody i miejsca
Coś ze szczęścia jest na wargach
Wtedy kiedy się uśmiechasz
Chociaż o wiele częściej
Są oznaką obrzydzenia tak jak moje
Gdy widzę jak bardzo się różnimy
Chociaż nie mogę zaprzeczyć
Że bywamy identyczni
Kiedy patrzę w swoje oczy
Czuję pewną chłodną obcość
To odbicie w lustrze twarzy
Która nie może być moją
Spuszczam wzrok ku ziemi
By móc uniknąć spojrzenia
Gdy podnoszę go do góry już
Tkwi na moich ślepiach patrzę w swoje oczy
Czuję pewną chłodną obcość
To odbicie w lustrze twarzy
Która nie może być moją
Byłbym w stanie przyjąć
Że tracę kontrolę nad nim
Gdyby na każdy mój ruch
Nie wtórowało tym samym
Czasami by zrozumieć siebie trzeba
Umieć z boku spojrzeć
Dlatego myśląc na głos wolę
Użyć liczby mnogiej
To uczucie jakbyś mógł być jednocześnie
Na słynnym zdjęciu Cartera zdychającym
Dzieckiem i sępem nie wierzę w żadne rzeczy
Wychodzące poza rozum
No może dosłownie biorąc poza
Snem Roberta Monroe
Przeraża mnie świadomość
Że wiele o sobie nie wiem
Lustro może dać poznanie?
Sami sobie odpowiedzcie
Lubiłem tą bajkę o Alicji za króliczkiem
Teraz wiem
Że Lewis Carroll miał skłonności pedofilskie
Zdaje mi się nigdzie nie
Znaleźć takiego jak ja gdyby nie to
Że pula genów wyrażana jest w miliardach
Wtedy patrzę w oczy, które są ciemne i puste
W takim stopniu
Że wiem po co Edison stworzył żarówkę
I znów mówię do siebie
Ale nie to jest najgorsze
Dużo gorzej ślepo wierzyć
Że to ktoś coś mówi do mnie