Mroku - Żegnaj tekst piosenki (lyrics)
[Mroku - Żegnaj tekst piosenki lyrics]
Co ty wiesz o mnie
Że nie trzaskam nocą drzwiami na klatce
Gdy wracam nie wiadomo skąd, wyginając palce
Skąd przybyłem nie wiesz, dokąd zmierzam
W tej pułapce
Nawet myśli rozbrykane nie biorą
Cię za władcę
Powiedz co ty wiesz o jutrze? Wieś
Ci utrze w lesie nos grabiami wieść niesie
Rano wymieszają twe siano z gównami
W gotowości dziatwo kogo chronić
Będziesz zad? Jasne? Zrodzeni z ciemności
Przygasimy światło nad miastem
Który to generał wytyczył
Trasę naszych wojsk?
Dał futerał na broń z kulami na wosk
Mówię - wygram bitwę gdy będę
Strzelał w skroń z trosk
Może trafię gdzieś w końcu, z kurami pod most
Który to strateg w bursie wpuścił
Dzieci w sieci zasieki?
Dwunastolatek język jak po kursie bezpieki
Który to erudyta tak namieszał w głowie
Że aż w końcu ją wyprał jakby
To była pościel po chorobie?
Cierpią w pracach, których nie
Chcą, z ludźmi, których nie cierpią
W ciasnych miastach z pleśnią
Z opuszczoną piersią
Chodzą przygaszeni z depresantów dozą
Choć aura pól letnia
Nie chcą piękna chcą piekła, marsz na górę
Pół brednia
Wyjątkowo dzisiaj ten barszcz smakuje
Delikatnie jak kobieta brzegi gryzie ust
Co z tego, że sosnowskiego
Klaszcz gdy cię truje
Buntuje planeta, śniegi, błoto
Odwilże i krust obudź się idioto
Nic nie widzisz nawet gdy gruz
Leci ci na łeb, to myślisz, że to złoto i luz
Jednego mniej - ej bogini
Wytrzyj ten śluz z ust
Siostro świni, co żre, sra, ślini na biust
Technika robi z ciebie niewolnika, na plus
Jedynie to
Że niezły od pierwszego ognia boost
Zbieraj chrust w zamieci
Działam w dobrej wierze
Bohaterze czas jest żegnać
Dzieci, żegnaj: sieci, komputerze
I wyludni się Cyboria wtedy pojawi się ona
Ta historia prawdą zmyślona
Że nie trzaskam nocą drzwiami na klatce
Gdy wracam nie wiadomo skąd, wyginając palce
Skąd przybyłem nie wiesz, dokąd zmierzam
W tej pułapce
Nawet myśli rozbrykane nie biorą
Cię za władcę
Powiedz co ty wiesz o jutrze? Wieś
Ci utrze w lesie nos grabiami wieść niesie
Rano wymieszają twe siano z gównami
W gotowości dziatwo kogo chronić
Będziesz zad? Jasne? Zrodzeni z ciemności
Przygasimy światło nad miastem
Który to generał wytyczył
Trasę naszych wojsk?
Dał futerał na broń z kulami na wosk
Mówię - wygram bitwę gdy będę
Strzelał w skroń z trosk
Może trafię gdzieś w końcu, z kurami pod most
Który to strateg w bursie wpuścił
Dzieci w sieci zasieki?
Dwunastolatek język jak po kursie bezpieki
Który to erudyta tak namieszał w głowie
Że aż w końcu ją wyprał jakby
To była pościel po chorobie?
Cierpią w pracach, których nie
Chcą, z ludźmi, których nie cierpią
W ciasnych miastach z pleśnią
Z opuszczoną piersią
Chodzą przygaszeni z depresantów dozą
Choć aura pól letnia
Nie chcą piękna chcą piekła, marsz na górę
Pół brednia
Wyjątkowo dzisiaj ten barszcz smakuje
Delikatnie jak kobieta brzegi gryzie ust
Co z tego, że sosnowskiego
Klaszcz gdy cię truje
Buntuje planeta, śniegi, błoto
Odwilże i krust obudź się idioto
Nic nie widzisz nawet gdy gruz
Leci ci na łeb, to myślisz, że to złoto i luz
Jednego mniej - ej bogini
Wytrzyj ten śluz z ust
Siostro świni, co żre, sra, ślini na biust
Technika robi z ciebie niewolnika, na plus
Jedynie to
Że niezły od pierwszego ognia boost
Zbieraj chrust w zamieci
Działam w dobrej wierze
Bohaterze czas jest żegnać
Dzieci, żegnaj: sieci, komputerze
I wyludni się Cyboria wtedy pojawi się ona
Ta historia prawdą zmyślona